- merkeb
- (A.)[ ﺐﮐﺮﻡ ]1. binit.2. eşek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
MERKEB — (Rekb. den) Binilen vâsıta. Binilen şey. * Eşek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
merkep — is., bi, hay. b., Ar. merkeb Eşek … Çağatay Osmanlı Sözlük
gime — gemi, merkeb … Çağatay Osmanlı Sözlük
gülük — bargir, yük hayvanı, deve, at, merkeb … Çağatay Osmanlı Sözlük
işek — eşek, merkeb … Çağatay Osmanlı Sözlük